Czym jest fizjoterapia metodą NDT-Bobath?
Nazwa koncepcji NDT-Bobath pochodzi od nazwiska jej twórców Berthy i Karela Bobath (natomiast NDT oznacza Neuro-Development Treatment, czyli terapia neurorozwojowa). Ważnymi celami stosowania tej metody jest osiągnięcie jak największej samodzielności i niezależności pacjenta.
Metoda ta działa na podstawie nowoczesnych teorii neuroplastyczności, kontroli posturalnej oraz uczenia i kontroli motorycznej. Może być stosowana u każdego pacjenta, niezależnie od jego wieku. Najczęściej wykorzystywana jest w neurologii.
Aby prowadzić terapię metodą NDT-Bobath, fizjoterapeuta musi odbyć specjalistyczny kurs, zdać egzamin z wynikiem pozytywnym i otrzymać certyfikat.
Podstawowe założenia metody NDT-Bobath:
- normalizacja napięcia mięśniowego,
- wyhamowanie nieprawidłowych wzorców ruchowych,
- stymulowanie do prawidłowych wzorców ruchowych,
- utrwalanie nabytych umiejętności podczas wykonywania czynności dnia codziennego,
- aktywizacja całego ciała,
- wsparcie otoczenia na codzień.
Metoda NDT-Bobath jest kompleksowym narzędziem terapeutycznym, w którym szczególne miejsce zajmują cele pacjenta oraz przywrócenie lub stworzenie warunków do jak największej samodzielności. Metoda ta jest popularna na całym świecie i często integrowana z innymi formami terapii, takimi jak terapia zajęciowa czy logopedia. Dzięki kompleksowemu podejściu pacjent ma szansę szybciej uczestniczyć w istotnych dla niego aktywnościach.
Fizjoterapia metodą NDT-Bobath u dzieci stosowana jest w przypadku m.in.:
- zaburzeń napięcia mięśniowego,
- asymetrii tułowia,
- chorób neurologicznych,
- wad rozwojowych i chorób genetycznych,
- zaburzeń nerwowo-mięśniowych,
- uszkodzeń układu nerwowego np. urazów okołoporodowych,
- opóźnionego rozwoju psychoruchowego,
- urazów ortopedycznych.