Proces diagnozy zwykle obejmuje kilka etapów:

1. Wywiad: Terapeuta przeprowadza szczegółowy wywiad z rodzicami, aby uzyskać informacje na temat rozwoju dziecka, obecnych trudności, zachowań i reakcji na bodźce sensoryczne.

2. Obserwacja: Terapeuta obserwuje zachowania dziecka w różnych sytuacjach sensorycznych oraz reakcje na zmienne bodźce dotykowe, ruchowe, dźwiękowe, wzrokowe, smakowe i zapachowe. Podczas obserwacji terapeuta analizuje, jak dziecko reaguje na bodźce sensoryczne oraz czy występują nietypowe lub dysfunkcjonalne reakcje.

3. Testy i oceny: Terapeuta może wykorzystać różne testy i oceny, które pomagają ocenić funkcjonowanie sensoryczne dziecka, tj.: przetwarzanie sensoryczne, reakcje na bodźce, równowagę, koordynację ruchową, umiejętność przystosowania się do zmian oraz inne aspekty integracji sensorycznej.

4. Konsultacja z innymi specjalistami: W niektórych przypadkach diagnoza integracji sensorycznej wymaga współpracy z innymi specjalistami, takimi jak pediatra, neurolog, psycholog czy terapeuta zajęciowy, aby uzyskać kompleksową ocenę i zrozumienie indywidualnych potrzeb dziecka.

Po przeprowadzeniu diagnozy terapeuta może ustalić plan interwencji terapeutycznej, który będzie dostosowany do indywidualnych potrzeb i trudności osoby badanej w zakresie integracji sensorycznej.