Ocena Globalnych Wzorców Ruchowych (ang. General Movement Assessment), zwana także oceną rozwoju metodą Prechtla, jest narzędziem diagnostycznym stosowanym w pediatrii do wczesnej oceny rozwoju neurologicznego.
Metoda ta została opracowana przez niemieckiego neurologa i pediatrę, Hansa Prechtla, który jako pierwszy zaobserwował specyficzne wzorce ruchowe w okresie prenatalnym i niemowlęcym. Wzorce te pozwalają przewidzieć jaki będzie ostateczny poziom funkcjonalny badanego dziecka.  Metoda Prechtla opiera się na obserwacji naturalnych ruchów dziecka, warunkowanych przez ośrodkowy układ nerwowy. Jako jedna z nielicznych pozwala ocenić nieprawidłowości występujące już w pierwszych tygodniach życia.

W przebiegu procesu diagnostycznego, fizjoterapeuta obserwuje i analizuje GM (ang. General Movements), czyli złożone, globalne ruchy dziecka (m.in. ruchy wcześniacze, ruchy wijące oraz ruchy fidgety). Uzyskane wyniki oceny pozwalają na określenie poziomu rozwoju neurologicznego niemowlęcia oraz ewentualnego występowania w nim nieprawidłowości. 
Oceny dokonuje się na podstawie nagrania wideo, o długości 1-3 minut, w trakcie którego niemowlę w samej pieluszce bądź krótkim body (z odkrytymi kończynami) leży na plecach na jednolitym tle.