Na czym polega metoda FITS?
Metoda FITS powstała w 2004 roku za sprawą dwojga polskich fizjoterapeutów Mariannę Białek oraz Andrzeja M’hango, którzy na bazie swojej wiedzy i doświadczenia w 2004 roku stworzyli kompleksową metodę do terapii skoliozy i cały czas ją rozwijają.
Terapia ta opiera się na dokładnej diagnostyce, precyzyjnym dostosowaniu ćwiczeń oraz technik manualnych do indywidualnych potrzeb pacjenta oraz zaangażowaniu otoczenia pacjenta do wsparcia go w codziennej fizjoterapii.
W pracy tą metodą wykorzystywanych jest wiele technik manualnych, które mają za zadanie uwolnić restrykcje tkankowe i dać możliwość korekcji postawy ciała. Dopiero po pracy manualnej wdrażane są ćwiczenia w skorygowanej pozycji.
Bardzo ważnym elementem terapii jest edukacja pacjenta. Dzieci uczą się, jak wygląda ich kręgosłup oraz co zrobić, aby go świadomie korygować. Dzięki temu mogą samodzielnie korygować swoją postawę w życiu codziennym. Pacjenci oraz ich rodzice uczą się również ćwiczeń w specyficznych dla metody wzorcach, aby móc później wykonywać je w warunkach domowych. Potrzeba codziennych ćwiczeń w skoliozie wymaga dużego zaangażowania od rodzica i dziecka i często jest kluczem do sukcesu terapii.
Metoda FITS jest dedykowana do terapii skoliozy i choroby Scheuermanna, ale może być z powodzeniem stosowana w terapii pacjentów z asymetrią tułowia i innymi zaburzeniami ustawienia kręgosłupa. Daje doskonałe rezultaty w zatrzymaniu progresji kąta skrzywienia, poprawie ustawienia kręgosłupa w płaszczyźnie strzałkowej, przygotowaniu do zabiegu operacyjnego czy rehabilitacji pooperacyjnej. Jest ona efektywna zarówno u dzieci, młodzieży, jak i dorosłych. Jeżeli Ty lub Twoje dziecko ma skoliozę i szukasz skutecznej fizjoterapii, metoda FITS to dobry wybór.
Kluczowe elementy metody FITS
– dziecko traktowane jest jako partner w terapii (nie podmiot),
– badanie możliwości ruchu korekcyjnego: czynnego i biernego,
– usuwanie restrykcji mięśniowo-powięziowych w celu uzyskania korekcji,
– tworzenie nowych wzorców ruchowych i stabilizacja,
– wytworzenie kompensacji czynnościowej w celu korekcji łuku pierwotnego.